بدون عنوان
به نام یکتای بی همتا
اولین سپاس به حضرت دوست که هر چه هست از اوست .
آن که آوازی از عشق بر لبان خود دارد
نه هرگز متولد می شود
و نه هرگز می میرد
به زیارت زمین می آید و می رود .
هستی جان دکتر شریعتی بسیار زیبا نوشته است که :
برای دیدن برخی رنگ ها و فهمیدن برخی حرف ها از نگریستن و اندیشیدن کاری ساخته نیست . باید از آنجا که نشسته ایم برخیزیم ، قرارگاه مان را در جهان عوض کنیم . ))
هستی جان دخترم ! در این سالهایی که بر روی این تکه از کره خاکی زیسته ام یک چیز را خوب درک کرده ام و آن اینست که اکثر آدم های اطراف من گذشته پرست هستند . گاهی آدم ها به گذشته فکر کرده و از آن عبرت می گیرند و این بسیار خوب است اما گاهی گذشته را پرستیده و فکر می کنند که بهترین دوران زندگی شخصی آنها مربوط به دوران کودکی و یا بهترین دوره این سرزمین مربوط به زمان گذشته ، دوران کوروش ، دوره داریوش و یا زمان جمشید بوده است . خب این همان بحثی است که باعث کندی پیشرفت ما می شود چرا که فکر می کنیم بهترین دوران ها پشت سرگذاشته شده و هیچ راه امیدی نیست . هستی جان عزیزم یادت باشد همیشه راهی هست ، همیشه امیدی هست چرا که خدا همیشه هست و مهر و محبت بی پایان او به مخلوقاتش همیشگی است پس همیشه باید قدم برداشت . سخت ترین و طولانی ترین راهها با اولین قدم آغاز می شوند . هرگز هرگز وقتت را به بطالت نگذران . می گویند راز بدبختی آدمها ساعتی هایی ست که به خوشبختی فکر کرده اند . درست است که اول باید فکر کرد ، برنامه ریزی کرد ، مقدمات را فراهم کرد و سپس قدم برداشت اما عزیزم این فکر کردن با آن توهم و فکرهای باطل خیلی فرق می کند . باز هم می گویند تصمیم مثل ماهی است گرفتنش آسان است ولی نگه داشتنش دشوار است . هر گاه تصمیمی گرفتی و مطمئن بودی که درست است قاطعانه در اجرای آن پافشاری کن ! همه ما انسان ها به اندازه تواناییهایمان در بهبود جهان هستی مسئولیت داریم و از آنجا که توانایی انسان در مقایسه با جانداران دیگر بسیار زیاد است بنابراین این مسئولیت نیز سنگین تر است . من و تو به عنوان یک انسان باید در بهبود اوضاع پیرامونمان بکوشیم و تنها یک انسان مصرف کننده و نیازمند نباشیم . یک انسان مولد و مثبت باشیم . به خودمان ، اطرافیانمان و هرچه که در اطرافمان هست انرژی مثبت بدهیم . گاهی آدمهایی را می بینیم که وقتی به آنها نگاه می کنیم سرشار از انرژی می شویم . آدمهای آفتابی که گرمای عشق را به دل و جان ما می تابانند . چقدر ، چقدر عاشق این آدمها هستم !
هستی جان کم کم که بزرگ می شوی این جمله ها را خواهی شنید :
( همه از خداییم . به سوی خدا برویم و یا ما همگی به سوی خدا باز می گردیم) . ( بنده من مرا پیروی کن تا همچون خویشت سازم .) ( انسان جانشین خداوند بر روی زمین ) ( انسان که ساخته و پرداخته شد خدا روح خویش را در آن دمید .) این جملات و جملات شبیه این همگی حکایت از این دارند که در انسان خدا نهفته است . انسان یک موجود طبیعی است که روح الهی در آن جاری است . ) پس کاری کنیم که شایستگی چنین مقامی را داشته باشیم .
امید است اینگونه باشد . خدا یار و یاورت .
این جهان زندان و ما زندانیان
برشکن زندان و خود را وارهان
( حضرت مولانا)