نیایش - بخشی از نیایش نامه دکتر شریعتی

نیایش

به نام یکتای بی همتا

اولین سپاس به حضرت دوست که هر چه هست از اوست

نیایش

خدایا !  عقیده مرا از دست عقده ام مصون بدار .

خدایا !  به من قدرت تحمل عقیده مخالف ارزانی کن .

خدایا !  مرا همواره آگاه و هوشیار دار تا بیش از شناختن درست و کامل کسی یا فکری – مثبت یا منفی – قضاوت نکنم .

خدایا !  شهرت ، منی را که : (( می خواهم باشم )) قربانی منی که : (( می خواهند باشم )) نکند .

خدایا !  خودخواهی را چندان در من بکش یا چندان برکش تا خودخواهی دیگران را احسان نکنم و از آن در رنج نباشم .

خدایا ! مرا در ایمان « اطلاعت مطلق » بخش تا در جهان « عصیان مطلق » باشم .

خدایا ! اندیشه و احساس مرا در سطحی پایین میاور که زرنگی های حقیر و پستی های نکبت بار و پلید شبه آدمهای اندک را متوجه شوم چه دوست تر می دارم بزرگواری گول خور باشم تا همچون اینان کوچکواری گول زن .

خدایا ! مرا یاری ده تا جامعه ام را بر سه پایه «کتاب ، ترازو و آهن » استوار کنم و دلم را از سه سرچشمه«حقیقت ، زیبایی و خیر » سیراب سازم .

خدایا ! به من توفیق تلاش ، در شکست - صبر  ،در نومیدی  -  رفتن ، بی همراه - جهاد ، بی سلاح  -  کار ، بی پاداش  -  فداکاری ، در سکوت  - دین ، بی دنیا  -  مذهب ، بی عوام  -  عظمت ، بی نام  -  خدمت ، بی نان  -  ایمان ، بی ریا  -  خوبی ، بی نمود  -  گستاخی ، بی خامی  -  مناعت ، بی غرور  -  عشق ، بی هوس  -  تنهایی ، در انبوه جمعیت  و دوست داشتن بی آنکه دوستت بدارند ، روزی کن .