بدون عنوان
به نام مهربانتر از مادر
اولین سپاس به حضرت دوست که هر چه هست از اوست .
همه هستی من !
. در زندگی عیب هایی هستند که بسیار زیان آور هستند و آنها عیب هایی هستند که ما خودمان نمی دانیم بنابراین همیشه با دقت به خودت نگاه کن تا عیب هایت را پیدا و اصلاح کنی . یک عیب خیلی بزرگ اینست که دائماً به دیگران فکر کنی و وقتی برای خودت نداشته باشی . مغزهای بزرگ درباره افکار حرف می زنند ، مغزهای معمولی درباره وقایع حرف می زنند ، مغزهای کوچک درباره دیگران حرف می زنند . عزیزم هیچ وقت فرصت هایت را با کنجکاوی بیهوده در مورد دیگران از بین نبر که زمان از دست رفته قابل برگشت نیست .
هستی جان !
خندیدن یک نیایش است . اگر بتوانی بخندی ، آموخته ای که چگونه نیایش کنی . جدی نباش ! عبوس هرگز نمی تواند مذهبی باشد . بگذار خنده ات خنده ای از ته دل باشد .چنین خنده ای بسیار نادر است . هنگامی که هر سلول بدن تو بخندد ، هنگامی که هر بافت وجودت از شادی بلرزد به آرامشی عظیم دست می یابی و در بطن همین خنده به اشراق خواهی رسید . کارهای اندکی را سراغ داریم که بی نهایت با ارزشند و خنده یکی از همین کارهاست . هستی جان حیوانات می توانند ناراحت شوند وحشت کنند اما نمی توانند با صدای بلند بخندند . خنده درست مثل آفتاب است همه روز را تازه می کند و مردمان را نشاط می بخشد .
و اما قانون طلایی خنده :
(( همیشه با دیگران بخندیم و هرگز به دیگران نخندیم . ))
جای تاسف است : ما برای شاد شدن دنبال دلیل می گردیم ولی برای غمگین شدن نیاز به هیچ دلیلی نداریم .
برای خوشحال شدن و خوشحال ماندن نیاز نیست که حتماً اتفاق خاصی بیفتد . تو برای خوشحالی تنها به خودت نیاز داری و اینکه خودت برای خودت جالب باشی . قرار نیست هزینه ای صرف شود یا دیگران برای تو کاری بکنند تا تو احساس خوشحالی کنی . اگر غیر از این باشد پس خوشحالی ما بالاخره در لحظه ای تمام می شود حال آنکه خوشحالی درونی همان آرامش درونی است . در اطرافم افراد زیادی را دیده ام که بسیار می خندند و خیلی هم بلند می خندند اما می دانم که اصلاً خوشحال و شاد نیستند و برعکس بسیار عصبی و ناراحت و پر استرس هستند . فکر می کنم آنهایی که تنها لبخندی بر لب دارند شادتر و راضی ترند . راضی به رضای خالق یگانه !
به یاد داشته باش که افراد خشمگین هرگز به جهنم نمی روند بلکه جهنم را با خود حمل می کنند . به جای خشم ، صبر داشته باش که بسیار چاره ساز و کمک کننده
6/4/90
اگر تنها ترین تنها ها شوم
باز خدا هست !
او جانشین همه نداشتن هاست .
نفرین ها و آفرین ها بی ثمر است .
اگر تمامی خلق گرگ های هار شوند ،
و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد ،
تو مهربان آسیب ناپذیر من هستی !
ای پناهگاه ابدی ،
تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی !
من نمی دانم
و همین درد مرا سخت می آزارد
که چرا انسان این دانا ، این پیغمبر
در تکاپوهایش – چیزی از معجزه آن سو تر –
ره نبردست به اعجاز محبت !
چه دلیلی دارد ؟!
چه دلیلی دارد ؟
که هنوز
مهربانی را نشناخته است
و نمی داند در یک لبخند
چه شگفتی هایی پنهان است ؟
من برآنم که درین دنیا
خوب بودن – به خدا – سهل ترین کارست
و نمی دانم
که چرا انسان ،
تا این حد ، با خوبی بیگانه است ؟
و همین درد مرا سخت می آزارد .
فریدون مشیری